Mr.prayad Kosasaeng

วันนี้ได้ ฤกษ์งามยามดีได้เคลียร์ตัวเองซะที หลังจากที่ใช้บัตรประชาชนที่ไม่ตรงกับทะเบียนบ้านมาเกือบจะครบปี ฮ่าๆๆ อยู่มาได้ไงไม่รู้ เรื่องของเรื่องคือผมย้ายชื่อจากทะเบียนบ้านอันเดิม เข้าไปยังที่อยู่ใหม่ เมื่อหลายเดือนที่ผ่านมา (อีกไม่กี่วันครบปีพอดี) แต่วันที่ย้ายทะเบียนบ้านนั้น ตรงถ่ายบัตรประชาชนคนเยอะมาก ก็เลยก่ะว่าเอาไว้วันหลัง ก็นี้แหละครับจนมาถึงวันนี้ ถึงได้ไปถ่ายบัตรใหม่ซะที แต่แค่ไปถ่ายบัตรผมคงไม่ต้องมาเขียน Blog ให้เปลืองแรงแน่นอนครับ มันมีอะไรมากกว่านั้น ก่อนอื่นผมขอออกตัวก่อนนะครับว่า ผมไม่แน่ใจว่า ปกติแล้วพนักงานราชการที่ทำการอำเภอ เค้าเข้าทำงานกันกี่โมง แต่วันนี้ผมไปที่ทำการอำเภอ ตั้งแต่เวลา 8 โมงเช้าไปถึงมีคนเยอะมากเดินไปเดินมา ที่รอไปใช้บริการต่างๆ นาๆ แต่ที่มันแปลกคือมีพนักงานทำมาทำงานในตอนนั้นแค่ 2 คน จนเวลาผ่านไป 1 ชั่วโมง คือเวลา 9.00 น.ก็เริ่มมีพนักงานราชการทยอยมาทำงาน โอ้วแม่เจ้า !!! อะไรกันเนี่ยมาถึงก็เปิดเครื่องคอมพิวเตอร์เพื่อให้  ผู้มาใช้บริการรับบัตรคิวนั้นเอง ผมว่าเรามาดูสภาพบัตรคิวกันก่อน ค่อยมาว่ากันต่อ

หลังจากดูสภาพบัตรคิวแล้ว ผมจะกล่าวถึงขั้นตอนการรับบัตรคิวครับ มีขั้นตอนง่ายๆ นิดเดียว ซึ่งผมคิดว่าถ้าทำแค่นี้อย่าเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ให้มันเปลืองไฟเลยครับ

1. เลือกรายการที่ผมต้องการจะมาใช้บริการ เช่นผมจะมาทำบัตรผมก็ กด หมายเลข 1 ทำบตรประชาชนใหม่
2. จากนั้นระบบจะให้ผมกรอก หมายเลขบัตรประจำตัวประชาชนของผมเอง มันให้ผมกรอก ผมก็กรอกให้มันซ่ะ เช่น 1 2345 67890 12 3 ก็ว่ากันไป
3. จากนั้นระบบจะรายงานว่าคุณได้คิวที่เท่าไหร่ เช่นมันบอกว่าคุณได้ คิวที่ 15 ปกติมาถึงขั้นตอนนี้ เครื่องคอมพิวเตอร์มันจะปริ้นบัตรคิวมาให้เรา แต่นี้ไม่ใช่ ผมยืนงงอยู่นาน แอ๊ะ !!! รับบัตรคิวตรงไหนหวา เลยถามพนักงานว่า บัตรคิวมันออกตรงไหน ?
4. พนักบอกผมว่า น้องเห็นกล่องที่มี บัตรเติมเงินโทรศัพท์อยู่เยอะๆ ไหมค่ะ ผมก็บอกว่าเห็นครับ นั้นแหละค่ะ บัตรคิว ผมยิ่งงงไปใหญ่
5. พนักงานเลยอธิบายต่อว่า คอมพิวเตอร์บอกว่าน้องได้หมายเลขอะไร น้องก็ค้นหาบัตรเติมเงินโทรศัพท์ที่มี หมายเลขเดียวกันกับที่คอมพิวเตอร์บอก ค่ะ ผมถึงกับ จ๊าก !!! มีแบบนี้ด้วยหรอ ใครเป็นคนพัฒนาระบบนี้เนี่ย !!!
6. หลังจากได้บัตรคิวแล้ว ก็ไปนั่งรอครับ

หลังจากได้บัตรคิวมา มันทำให้ผมอดคิดไม่ได้ว่า งบประมานที่รัฐให้มามันได้น้อยขนาดนี้เลยหรอ ถึงกับไม่ระบบบัตรคิวให้ใช้งาน ผมพยายามมองในแง่ดีว่า ทางอำเภออาจจะต้องการใช้งบประมานให้ประหยัดลง เลยนำสิ่งของที่ใช้แล้ว กลับมาใช้งานใหม่ ก็ยังทำให้ผมอดคิดไม่ได้อีกแหละว่า งบประมานส่วนที่จะมาพัฒนาในส่วนนี้มันไปตรงอยู่ในมือใครหรือเปล่า ? ซึ่งผมไม่อยากจะเอ่ยชื่ออำเภอ แต่ผมกล้าพูดเลยว่าอำเภอนี้ใหญ่เป็นอันดับต้นๆ ของจังหวัดนี้แน่นอนครับ ใหญ่ๆ ไม่ใหญ่ ก็คิดดูเอาครับว่า มีงบประมานที่สามารถสร้างที่ทำการอำเภอใหม่ ที่ใหญ่เกือบจะเท่า ศาลาจังหวัดเลยก็ว่าได้ และที่แน่ๆ งบประมานแยกขาดจาก เทศบาลแน่นอนอันนี้ผมรู้ มันได้งบประมานมาคนละส่วน และเทศบาล ไม่ได้ตั้งอยู่ในที่เดียวกันกับอำเภอ ขนาดแค่เทศบาล ก็พึ่งสร้างที่ทำการเทศบาลไปด้วยงบประมาน 10 กว่าล้าน อันนี้ผมเข้าใจน่ะ ไหนๆ ก็มาเรื่องนี้แล้ว ขอพูดต่ออีกหน่อยมัน คันปากมาก

เมื่อต้นเดือน อบต.เปิดสอบรับพนักงาน เพื่อนผมพึ่งเรียนจบหมาด ไปสมัครสอบ ก็ประกาศผลสอบออกมาก็เป็นไปตามคาด มันสอบได้ที่ 1 แต่เค้าไม่รับเข้าทำ ด้วยเหตุผลอัน…….. เค้าบอกว่าอยากทำงานต้องยัดเงินใต้โต๊ะให้เค้า เป็นเงินจำนวน 1 แสนบาท จ๊าก !!!! ประเทศจงเจริญมันเลยไม่เอา คนที่สอบได้ที่ 2-4 ไม่มใครเล่นด้วยกับระบบนี้ แต่ไอ้คนที่สอบได้อันดับ 5 มันยอมเสีย แต่ผมว่ามันเสียแค่ 1 แสนเวลามันเอาคืนคงหลายเท่าแน่ๆ ผมเบื่อระบบราชการก็แบบนี้แหละครับ ซึ่งตอนผมเรียนมัธยมเจอเหตุคล้ายๆ แบบนี้เยอะมาก ยกตัวอย่างเช่น ปกติผมจะเป็นตัวแทนของเรียนไปประกวด แข่งขันงานวิชาการด้านคอมพิวเตอร์ทุกปีตั้งแต่ ม.1 - ม.6 ชนะบ้างแพ้บ้าง โดนโกงก็เยอะ ที่เจ็บใจมีอยู่ครั้งหนึ่งไปแข่งขัน พัฒนาเว็บไซต์ เค้าต้องการเอาแค่ที่ 1 กับ 2 เพื่อไปแข่งในระดับต่อไป ผมแมร่งโดนโกงแบบทำอะไรไม่ได้ คนทุกคนที่เห็นผลงานของผมต่างบอกว่า ชนะแน่นอน แม้แต่ไอ้พวกที่ได้ ที่ 1กับ 2 มันยังงงเลยว่าขนะได้ไงโรงเรียนที่ชนะที่ 1กับ 2 คือโรงเรียนเจ้าภาพ มันเล่นส่ง 2 ทีมเลยทั้งๆ ที่เค้าให้ส่ง รร. ละทีม แต่ผมสุดท้ายคือ เค้าให้ที่ 3 คือผมไปแข่งต่อ ผมก็ยังงงๆ อยู่ทำไมไม่ให้ เด็ก รร. มึงไปเองละ แมร่งได้ ที่ 1 กับที่ 2 นิ ให้กูที่ได้ที่ 3 ไปแข่งทำไมว่ะ จนหลังๆ มาผมเริ่มไม่ปลื้มกับการแข่งขันตามงานวิชาการแล้ว

มาเข้าเรื่องไปถ่ายบัตรประชาชนวันนี้ต่อครับ เรื่องมันยังไม่จบแค่นั้น หลังจากได้บัตรคิดมาผมนั่งรอนานมาก ผมได้บัตรคิวที่ 8 แต่ได้บัตรมาเหมือนไม่มีความหมาย เพระาแมร่ง  พนักงานไม่ได้เรียกตามบัตรคิวเลย มันเสือกเรียกตามความคุ้นเคย รู้จักใครมึงเล่นเรียก ลัดคิวเลย งี่กูไม่รู้จักมึงก็กูไม่ได้ถ่ายสิ ผมโมโหมากเพราะ ต้องพาแม่ไปทำธุระต่ออีก ผมกับแม่นั่งรอตั้งแต่ 8.00-10.30 มันไม่ยอมเรียกสักที ลัดคิวไปเรื่อย จนในที่สุดเลือดบ้าความยุทติธรรมของผม มันก็ขึ้นตาผมเดือนเข้าไปถามพนักงานทันที อยากด่ามันมากแต่สติยังมีอยู่ครบ ใช้เหตุผลดีกว่า เลยถามว่า ”ทำไม ไม่ให้บริการตามบัตรคิวที่ได้มาละ ทำแบบนี้คนที่มาก่อนก็เสียเปรียบสิ ทุกคนก็มีธุระมีงานที่ต้องทำ คุณเล่นรู้จักใครเรียกมาก่อน ลัดคิวไปเรื่อย แล้วจะมีกฎมีระเบียบไว้ให้ใครปฏิบัติตามละ “ พนักงานมันนิ่งไม่กล้าเถียง มันก็ขอโทษผม ฮ่าๆ ด้วยการแต่งตัวของผมด้วยมั่ง มันเลยไม่กล้าว่าผมคืน  ซึ่งดูไปแล้วผมแต่งตัวแตกต่าง อย่างเห็นได้ชัดกับคนอื่นทั่วไปที่มาใช้บริการในวันนี้ พูดได้ว่าผมแต่งตัวเรียบร้อยกว่าพนักงานหลายๆ คนในอำเภอซะอีก ไม่ใช่อะไรหรอกครับ วันนี้ผมมีนัดคุยงาน ต่ออีหหลายที และต้องไปพบญาติผู้ใหญ่กับแม่ เลยต้องแต่งตัวดูดี เรียบร้อย สักหน่อย

หลังจากนั้นพนักบอกกับผมว่า งั้นมานั่งเลยค่ะ จะรีบทำให้ จ๊ากกกก !!! มันยังจะลัดคิวอีก ผมเลยบอกไปว่า ก็รันตามบัตรคิวเลยสิครับ คนอื่นที่มาก่อนผมยังไม่ได้ทำก็เยอะ จากนั้นมันก็เปิดเครื่องรันบัตรคิว เริ่มมีเสียงเรียก นางสาว A เชิญที่ช่องหมายเลข 2 ค่ะ นาย B เชิญที่ช่องหมาย 5 ค่ะ เอออย่างนี้สิค่อยเป็นระบบหน่อย  ผมรู้สึกว่ามันคุ้มค่าครับ ที่ผมลุกไปพูด มีคนอีกไม่น้อยที่ยอมรอ ไม่ยอมเรียกร้องอะไร คนเราบ้างคน (อาจจะหลายคน) มีอำนาจอยู่ในมือ แล้วใช้ไม่ถูกวิธี ถ้าคนเรายอมลดเรื่องส่วนตัว คิดถึงสังคมสักนิด แค่นี้สังคมเราก็น่าอยู่แล้วครับ เหมือนโฆษณาสินค้าชนิดหนึ่งที่บอกว่า “ความสุขไม่ได้เกิดขึ้นจากการทำเพื่อตัวเองเสมอไป”